ต่างชาติแห่ซื้อที่ชายเลน  

หนังสือพิมพ์เสียงใต้ วันที่ 17 มิ.ย 2552

พบต่างชาติแห่ซื้อที่ดินติดป่าชายเลน นายพิชิต จินดาพล นายก อบต.โคกกลอย อ.ตะกั่วทุ่ง จ.พังงา เปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่า สภาพพื้นที่ทางด้านที่ติดกับจังหวัดภูเก็ต ของจังหวัดพังงา หรือด้าน ฝั่งตะวันออกของเกาะภูเก็ต

มีสภาพพื้นที่ที่เป็นป่าชายเลนและดินโคลน คงมีที่ดินที่เป็นชายหาดอยู่เพียง 2-3 แห่งเท่านั้น และ 1 ในจำนวนที่ดินชายทะเลที่ติดชายหาดคือที่ดินเกาะเปลว ซึ่งเป็นที่ฝั่งศพของชาว มอแกนหรือ ชาวบ้านจังหวัดพังงา แรก กลุ่มชนกลุ่มนี้ว่า ชาวไทยใหม่ แต่ก็ได้ข่าวว่ามีนายทุนออกเอกสารสิทธิ์ทับเกาะทั้งเกาะไปแล้ว ซึ่งเมื่อหลายเดือนก่อนตนเคยนำสื่อมวลชนลงไปดูพื้นที่ และจังหวัดพังงา ก็ให้รายงานข้อเท็จจริงไปแล้ว แต่เรื่องกลับเงียบหายไป ปัจจุบันนี้พื้นที่ชายฝั่งทะเลที่ติดกับป่าชายเลน เป็นที่สนใจของฝรั่งชาวต่างชาติ โดยเฉพาะฝรั่งที่มีภรรยาเป็นคนไทย ที่ปักหลักหากินในพื้นที่จังหวัดภูเก็ต ได้เข้ามาในพื้นที่และตระเวนหาซื้อที่ดินชายฝั่งทะเลที่ติดกับป่าชายเลน สภาพพื้นที่บางแห่งติดกับคลองที่น้ำทะเลขึ้นถึง ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่า ทั้งที่คนไทยเรามักจะไม่ใช้ประโยชน์จากพื้นที่เหล่านี้คงมีเพียงประมงพื้นบ้านที่ใช้เป็นเส้นทางเข้าออกของเรือเพื่อเดินทางออกทะเลไปทำการประมงเท่านั้น 
นายพิชิตกล่าวอีกว่าที่ดินบริเวณดังกล่าวไม่ค่อยมีราคาในอดีต แต่ปัจจุบันราคาขยับไปอยู่ที่ไร่ละ 1 ล้านบาทและแนวโน้มที่ดินบริเวณดั่งกล่าวอย่างน้อย 6ตำบล คือ โคกกลอย ท่าอยู่ หล่อยูง คลองเคียน กะไหล กะโสม อ.ตะกั่วทุ่ง จ.พังงา คงต้องตกไปอยู่ในมือของชาวต่างชาติจนหมดสิ้น
นางสาวสุจารี ไชยบุญ เจ้าหน้าที่เผยแพร่และประชาสัมพันธ์องค์การพื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติชายฝั่งทะเลอันดามัน กล่าวว่าได้นั่งเรือชมป่าชายเลนกับกลุ่มประมงพื้นบ้านในคลองพังงา ตั้งแต่บ้านบางเตย ต.บางเตย อ.เมือง จ.พังงา เรื่อยมาจน กระทั่งออกอ่าวพังงา ใช้เวลาประมาณระยะทางประมาณ10กิโลเมตร พบว่าพื้นที่สองริมฝั่งคลองมีสภาพของป่าชายเลนที่สมบูรณ์มีลำต้นที่สูงใหญ่ ใบดกดำ และพบเตาเผาถ่านของสัมปทานเผาถ่านป่าชายเลนในอดีต นอกจากนั้นยังพบร่องรอยของการทำเหมืองแร่ดีบุก ถึงแม้ว่าเป็นสภาพพื้นที่ที่เห็นได้หลายแห่งในพื้นที่จังหวัดพังงา ที่มีสภาพป่าชายเลนแต่ความแตกต่างของคลองพังงาบริเวณบ้านบางเตยคือพื้นที่ คลองสายเดี่ยวมีความหลากหลายอยู่หลายประการ 
“ที่สำคัญคลองพังงาสายบางเตยนี้เป็นเส้นทางประวัติศาสตร์ที่ใช้อพยพผู้คนหนีทัพพม่าในสงครามเก้าทัพ ซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ของชุมชนชายฝั่งทะเลอันดามัน”