เที่ยวทะเลฝั่งตะวันตก...ที่บ้านในไร่ (ตอนที่ 1)
ภูเก็ตโพสต์ 1 - 15 มิย 53
การเดินทางในครั้งนี้จะออกจากอ่าวพังงาเข้าสู่ทะเลอันดามัน ทะเลที่ชาวบ้านในไร่เรียกว่า ทะเลฝั่งตะวันตก และเป็นทะเลที่มีสีของน้ำทะเลเป็นสีเดียวกับท้องฟ้า
ฉันได้รับคำเชิญชวนจากชาวบ้านให้เดินทางไปเที่ยวบ้านในไร่หลายครั้ง ฉันเองที่ผลัดผ่อนและอิดออดไม่ยอมรับคำชวนนั้นเสียที
จนแล้วจนรอดฉันเก็บเสื้อผ้าเดินทางไปบ้านในไร่ในยามสายของวันที่แดดร่มแต่ลมแรง
หมู่บ้านในไร่ หมู่ที่ 7 ต.นาเตย อ.ท้ายเหมือง จ.พังงา เป็นชุมชนที่ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลอันดามันและได้รับความเสียหายจากธรณีพิบัติภัยสึนามิทั้งชุมชน ชาวบ้านโดยส่วนใหญ่ประกอบอาชีพประมงพื้นบ้าน เช่น อวนปลา อวนหมึก อวนลอยกุ้ง 3 ชั้น อวนปู และรับจ้างทั่วไป เช่น การติดตายาง
ฉันเดินทางถึงบ้านในไร่เมื่อเข็มสั้นตรงกับเลขสองและกระโดดขึ้นเรือประมงท้องแบนลำเล็กทันทีตามคำชวนของบังดุก หรือ บัณฑิต หลีบำรุง ผู้ที่จะนำทางไปสู่การชมความงามทะเลฝั่งตะวันตก
ลมแรงทำให้คลื่นกระทบกับเรือโคลงเคลงไปมา...น่ากลัวมิใช่น้อย ฉันหลงรักทะเลอันดามันตั้งแต่แรกพบก็จริงอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทะเลอันดามันจะติดบ่วงรักของฉันด้วย
คำกล่าวที่ว่า คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล ฉันเพิ่งจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งในวันนี้นี่เอง!
น้ำทะเลที่มีสีฟ้าใส สวยยวนใจที่นี่ไม่เหมาะสำหรับการเล่นน้ำ เพราะทะเลมีความลาดชันมาก และคลื่นก็แรง โดนซัดทีเดียวอาจจะจมหายไปกับเกลียวคลื่นและไปโผล่อีก 3 วันถัดมาท้าทายให้เรือท้องแบนได้หลบหลีก
บังดุกเล่าว่า ชาวประมงในหมู่บ้านออกไปทิ้งไซหมึกทะเลหน้าบ้านนี่แหละ ต้องออกไปอีกประมาณ 2,000 ถึง 3,000 เมตร ทิ้งไซหมึกทีเป็นสิบๆ ลูก พอวันรุ่งขึ้นจะกู้ไซหมึก บางรายเหลือไม่ครบ เพราะโดนอวนลากๆไปเกือบหมด
อวนลากที่พูดถึงเป็นเรือประมงพาณิชย์ที่มักจะลักลอบเข้ามาทำการประมงในเขต 3,000 เมตร ซึ่งเป็นเขตหวงห้ามตามประกาศของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์
จากสถิติการประมง พบว่าการทำประมงอวนลากส่งผลให้เกิดการลดลงของทรัพยากรประมง เนื่องจากการใช้อวนลากปลาที่จับได้เป็นปลาเล็กปลาน้อยหรือเรียกว่า ปลาเป็ด ปลาไก่ที่ไม่มีราคา ถ้าหากปล่อยให้สัตว์น้ำเติบโตขึ้นทำทำให้กลายเป็นปลาที่มีมูลค่า ชาวประมงทุกคนสามารถทำการประมงได้ และหากไม่คิดหาทางแก้ไขวิกฤตนี้แล้วความเสื่อมโทรมของทะเลไทยเข้าสู่วิกฤต
การลักลอบเข้ามาทำการประมงเช่นนี้ก็แปลว่าทำผิดกฎหมาย แต่ยังพบว่ามีเรืออวนลกลักลอบเข้ามาทำการประมงเกือบทุกคืน
เมื่อล่องเรือกลับเข้าในคลอง แต่บังดุกกลับเร่งเครื่องผ่านท่าเรือไป ทางซ้ายเป็นทะเลตะวันตก ทางขวาเป็นพื้นที่ๆ มีการถมดินเพื่อจะทำอะไรซักอย่าง
จะถมดินทำอะไรนั้น โปรดติดตามฉบับหน้า...
ผู้เขียน สุจารี ไชยบุญ
องค์การความร่วมมือเพื่อการฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติอันดามัน
|